Erekcja
Erekcja, czyli wzwód prącia, to złożone zjawisko wynikające ze współdziałania układu naczyniowego, nerwowego oraz tkankowego. Erekcja ma miejsce w momencie, gdy zwiększona ilość krwi napłynie do penisa, w wyniku czego prącie sztywnieje i powiększa się, będąc zdolnym do kontaktu płciowego. Jest to możliwe, dzięki przystosowaniu męskiego członka do szybkich zmian ukrwienia, które zachodzą w sytuacji podniecenia.
Fizjologicznym mechanizmem odpowiedzialnym za erekcję prącia jest uwalnianie tlenku azotu (NO) w ciałach jamistych w czasie pobudzenia seksualnego. Tlenek azotu następnie aktywuje enzym cyklazę guanylową, co zwiększa poziom cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP). Powoduje to rozkurcz mięśni gładkich w ciałach jamistych i umożliwia napływ krwi do prącia.
Mechanizm powstawania erekcji1
- SYMULACJA FIZYCZNA LUB PSYCHICZNA
Aby doszło do erekcji – mężczyzna potrzebuje bodźca. Takim bodźcem może być symulacja fizyczna (dotyk, obraz, zapach, muzyka) lub psychiczna (emocjonalna więź z partnerką, wyobrażenia mężczyzny względem partnerki). - PODNIECENIE
Kiedy u mężczyzny pojawi się odczucie podniecenia, mózg wysyła impulsy do lokalnych nerwów znajdujących się w członku. Zjawisko to powoduje, że mięśnie ciał jamistych rozluźniają się, a krew prosto z tętnic napływa do członka wypełniając tkanki gąbczaste. Ciśnienie krwi w ciałach jamistych, powoduje powiększenie i zesztywnienie członka, pozwalające na odbycie stosunku płciowego. - USTĄPIENIE EREKCJI
Erekcja ustępuje w momencie, gdy minie podniecenie lub gdy dojdzie do orgazmu. Po tych zdarzeniach mięśnie w penisie kurczą się i tym samym zatrzymują napływ krwi do prącia. Żyły znajdujące się w penisie otwierają się, co powoduje powrót nadmiaru krwi do ciała.